Ο «αετός» πεθαίνει στο χορτάρι!

Λίγες ώρες έμειναν πριν από το μεγάλο παιχνίδι. Αυτό που θα κρίνει την παρουσία ή όχι της Γιουβέντους στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ. Η ήττα από την Μπενφίκα στο πρώτο ματς με 2-1 κάνει τα πράγματα αρκετά δύσκολα για τους «μπιανκονέρι» αλλά σε καμία περίπτωση ακατόρθωτα.

Οι ποδοσφαιριστές της ομάδας πρέπει να βγάλουν ότι έχουν και δεν έχουν στον αγωνιστικό χώρο. Να καταλάβουν, ακόμη και οι πιο άπειροι, ότι η φανέλα που φοράνε είναι βαριά. Πολύ βαριά... Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για να γίνει αυτό το φέρει ο Αντόνιο Κόντε. Ο προπονητής μας είναι ο μοναδικός στη σημερινή ομάδα που έζησε... εκ των έσω τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 1996 που έφερε και τον τελευταίο ευρωπαϊκό τίτλο στην ομάδα μας. Ο Κόντε είχε αποθεώσει τον τότε προπονητή, Μαρτσέλο Λίπι, μιλώντας για τα κίνητρα και την ψυχική δύναμη που είχε δώσει ο Λίπι στους παίκτες. Τώρα, καλείται να το κάνει ο ίδιος.

Το πάθος, βέβαια, από μόνο του δεν μπορεί να κερδίσει τους αγώνες. Ας γυρίσουμε λίγες ημέρες πίσω και τη Δευτέρα (28/4). Στο ματς με τη Σασουόλο, η Γιουβέντους ξεκίνησε να παίζει όπως στα τελευταία λεπτά του πρώτου αγώνα με την Μπενφίκα. Χωρίς πλάνο, χωρίς νεύρο και με κακές μεταβιβάσεις. Και έναν Ογκμπόνα στην άμυνα, που προκαλούσε... πόνο στα μάτια των (τηλε)θεατών, την ώρα που ο Ισλα έκανε την κλασσική κακή εμφάνισή του. Το αποτέλεσμα ήταν να δεχθεί γκολ και (ευτυχώς) κάπου εκεί ξύπνησε. Η οργάνωση πέρασε από τα πόδια του Πίρλο και τα πάντα απλοποιήθηκαν. Τι γίνεται, όμως, αν ο «Μότσαρτ» είναι καλά κλεισμένος όπως έγινε στην αναμέτρηση του «Ντα Λουζ»; Ποιο είναι το plan b Μίστερ; Θα μπορούσε να είναι η ανάπτυξη από τα άκρα, με τους ικανούς Λιχτστάινερ και Ασαμόα. Και αυτοί, πάντως, θα έχουν προβλήματα στο να ανεβαίνουν ψηλά, μιας και οι εξτρέμ της Μπενφίκα είναι ταχύτατοι και πιέζουν την αντίπαλη άμυνα. Τότε τι; Οι... γιόμες από την άμυνα με στόχο τον ψηλό επιθετικό (πιθανότατα τον Γιορέντε) είναι χαμένη υπόθεση. Αν παίξουν οι Μαρκίζιο και Πογκμπά δίπλα στον Πίρλο (μιας και ο Βιντάλ έδειξε ανέτοιμος και θα ήταν μεγάλο ρίσκο να ξεκινήσει βασικός) τότε θα πρέπει οι δυο τους να πάρουν πρωτοβουλίες. Ο πρώτος για να δείξει ότι παραμένει ο «μικρός πρίγκιπας» που μπορεί να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του. Ο δεύτερος το οφείλει σε όλους όσοι τον πίστεψαν (ειδικά τον Κόντε) και του έδωσαν φανέλα βασικού, παρότι τους τελευταίους μήνες μοιάζει να είναι μακριά από τον καλό του εαυτό.

Αυτοί, λοιπόν, πρέπει και να «κόψουν» αλλά και να «ράψουν». Να «ράψουν» τη μεσαία με την επιθετική γραμμή, ώστε να μην υπάρχει αυτό το μεγάλο χάσμα που παρατηρείται σε πολλά παιχνίδια. Και η πάσα προς την επίθεση πρέπει να πηγαίνει στον Τέβες. Εχει καλό κοντρόλ, μπορεί να στρίψει γρήγορα κι από εκεί και πέρα να τελειώσει τη φάση ή να δώσει μία γρήγορη πάσα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να στοχεύσουμε τον Γιορέντε (ή όποιον ξεκινήσει στο πλάι του Αργεντινού). Κάνουν κοντρόλ και η μπάλα φεύγει ένα μέτρο μακριά από το πόδι τους...

Το καθήκον του υποχρεούται να κάνει και ο κόσμος. Οι οπαδοί, που θα γεμίσουν το γήπεδο, θα πρέπει να στηρίξουν την ομάδα από το... ζέσταμα μέχρι το φινάλε. Θα πρέπει να αποδείξουν ότι «ο δωδέκατος παίκτης» δεν είναι μία φράση που χρησιμοποιείται καθαρά δημοσιογραφικά, αλλά έχει ουσιαστική εφαρμογή.

Το έχουμε ξανακάνει!

Η προϊστορία, πάντως, είναι με το μέρος μας. Πέντε φορές έχουμε ηττηθεί στο παρελθόν με 2-1 στο πρώτο παιχνίδι και τις τέσσερις έχουμε προκριθεί. Μάλιστα, η μία πρόκριση ήταν εναντίον της Μπενφίκα!
Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1974/1975
Vorwaerts-Juventus 2-1
Juventus-Vorwaerts 3-0

Κύπελλο Πρωταθλητριών 1975/1976
CSKA Sofia-Juventus 2-1
Juventus-CSKA Sofia 2-0

Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1992/1993
Benfica-Juventus 2-1
Juventus-Benfica 3-0

Τσάμπιονς Λιγκ 2002/2003
Real Madrid-Juventus 2-1
Juventus-Real Madrid 3-1

Τσάμπιονς Λιγκ 2004/2005
Liverpool-Juventus 2-1
Juventus-Liverpool 0-0

Το γεγονός ότι παίζουμε για ένα αποτέλεσμα ίσως είναι και θετικό. Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Ηρθε η ώρα να κόψουμε τα φτερά των «αετών»!

Veni, vidi, vici!